Ja dames en heren. Daar was ie dan van de week opeens. Zomaar vanuit het niets. Een beetje uit de kluiten gewassen maar een stukje ook wijzer, door de wol geverfd zullen we maar gekscherend zeggen. Door het missen van een aantal scheerbeurten was ie inmiddels wat groter “geschapen” dan toen hij vertrok. Ik heb het natuurlijk over het verloren Australische schaap Chris dat het nieuws haalde doordat hij maar liefst veertig kilo wol met zich meedroeg. Een gewicht dat hij na een zwerftocht van vijf jaar verwoed had verzameld en dat na zijn terugkomst zorgvuldig, echter niet zonder kleerscheuren, van zijn vege lijf werd verwijderd. Een recordvangst.
Lianne Duiven plakte er meteen maar even een inkoppertje aan vast door zich op Twitter af te vragen of het CDA dit soort schapen in gedachte had toen ze het voorstel van “het laten grazen van schapen langs de Lingewaardse dijken als een snelheidsbeperkende maatregel ” de politiek in slingerden.
Het zou wat zijn. Niet alleen zou het in dit geval weinig geschreeuw en veel wol op leveren, ook zou men de beesten gemakkelijk kunnen verwarren met de verkeersdrempels die her en der al op de dijkvakken zijn aangebracht. Dan zouden ze dus zomaar zonder pardon overreden kunnen worden en dan heb je meteen de partij voor de dieren weer op je dak die , ondanks dat het hier om een partij wol gaat, vast niks wil weten van enige “verzachtende” omstandigheden.
Verder zou het ook nog eens een andere gevaarlijke situatie kunnen creëren, want stel nu dat men de schapen zou pogen te gaan tellen, dan hebben we binnen de kortste keren te maken met slaperige bestuurders en zouden de huidige “wakende dijken” al snel veranderen in “slapende dijken” en dat moeten we natuurlijk niet hebben met de hoge waterstanden waar we toch met enige regelmaat mee te maken hebben.
Ook is bijvoorbeeld niet echt verstandig voor de Fortse DAM (de weg naar het fort red.) Want we weten allemaal wat er gebeurt als er eenmaal één schaap over heen is. Juist ja. En als het allemaal van die wollige zijn, is Fort Pannerden binnen de kortste keren niet meer te bereiken en dat zou een aderlating voor het toerisme in onze gemeente betekenen.
En dan blijft het ook nog altijd oppassen voor die ene wolf in schaapskleren en bij hoog water zal het een hele klus worden om alle schaapjes op het droge te krijgen.
Nee als we al deze zaken eens goed op een rijtje zetten is het wel duidelijk dat er naarstig verder moet worden gezocht naar een alternatieve oplossing om het dijkenprobleem waar al jaren over geschreeuwd wordt maar waar ik, anders dan bij het schaap van afgelopen week, nog weinig wol van heb mogen aanschouwen op te lossen.
Er wordt hierbij met nadruk gevraagd om “out of the box” te denken om een passende (lees zo goedkoop mogelijke) oplossing voor dit slepende probleem te kunnen vinden.
Ik vrees echter dat men om dat te bewerkstelligen alsnog naarstig op zoek zal moeten naar een schaap…
Maar dan wel naar die ene met vijf poten.
Ik wens de mensen van politiek Lingewaard (mét of zonder groot geschapen ego 😉 ) bij deze veel succes hiermee.
