Column door Joyce Derksen
Al jaren hoeven we er hier niet meer naar toe, en eigenlijk ook niet meer naar te kijken. De intocht van Sinterklaas. Toch zit ik ieder jaar weer steevast voor de tv om te zien hoe de Goedheiligman ons kikkerlandje weer binnenvaart, terwijl de blije kinderen hem toejuichen en tekeningen in zijn handen duwen.
Zoals met veel dingen het geval is, zou ook de intocht dit jaar anders gaan verlopen dan andere jaren. Op anderhalve mijter afstand zou er best nog veel mogelijk moeten zijn, maar om gedoe achteraf te voorkomen bleef het in Lingewaard overal nagenoeg stil in de kernen. Geen zachte paardenvoetjes die trippel trappel trippel trap door de straten gingen. Geen blije Pieten met hun kunstjes en geen gespannen kinderensnoetjes voor de ramen.
Ieder gaf zo op zijn eigen manier invulling aan het weekend van de jaarlijkse intocht. Zoals altijd zat ík dit jaar weer voor de tv. Eens kijken óf en hoe de Sint dit jaar voet aan wal ging zetten. Figuurlijk was het helaas bij veel mensen al het geval ,maar ook letterlijk kwam de boot gelukkig toch weer aan. De Pieten zijn zoals voorspeld niet meer zwart , maar zitten onder de roetvegen. Volgens sommigen een smerige streek, maar we zullen het ermee moeten doen.
Plaats delict dit jaar was Zwalk. En het huis waar de Sint de komende tijd zal verblijven lijkt verdacht veel op een groot huis in Washington dat we allemaal wel kennen. En ook dit huis bleek er één met een oranje tintje.
Burgemeesters uit het hele land kwamen in defilé langs om de verzamelde tekeningen en brieven persoonlijk aan Sint te overhandigen. Postzakken vol. Wellicht ligt hier het antwoord op de vraag waar de poststemmen van Trump toch zijn gebleven. Ze zijn misschien per abuis afgeleverd bij het verkeerde Witte Huis.
Zonder dat de kinderen het echt door hadden passeerden niet alleen de burgemeesters maar ook een aantal politieke statements de revue. Van een verwijzing naar een blokkade op de Friese snelweg, naar zonder ‘zonder boer geen voer’. Mensen op publiekstrekkers maar gelukkig ook blije dansende kinderen. Een bont gezelschap poogde op deze manier onze kleurrijke traditie toch nog een beetje hoog te houden.
Zolang de kinderen om wie dit hele feest nu eenmaal draait als vanouds hebben genoten is wat mij betreft ook deze intocht weer helemaal geslaagd. Ongeacht wat we van al deze veranderingen vinden, zullen we toch moeten proberen om er ook dit jaar weer een mooie sinterklaastijd van te maken. Want voor je het weet is het weer voorbij en vaart de boot weer de haven van Zwalk uit. Tenminste… als deze oude man wél bereid is om het witte huis te verlaten.
Vol verwachting klopt ons hart.
