We zitten met z’n allen volop in de tweede coronagolf. We doen moet z’n allen alleen nog aankopen bij essentiële winkels. Bij de lokale schoenenwinkel kunnen we ‘windowshoppen’, waarna je telefonisch kunt bestellen. Je schoenen worden thuisgebracht en je kunt in alle rust je schoenen bekijken, passen, keuren en kopen.
Mondkapjes zijn het nieuwe normaal geworden en we komen ze tegen in allerlei kleuren en patronen. Bovendien zijn er de wegwerpmondkapjes. Wegwerpen wordt soms te letterlijk genomen en belanden dan in de goot. Niet helemaal de bedoeling.
Allemaal hopen we snel uit deze stevige lockdown te komen en we weer ‘normaal’ kunnen leven. Het ‘nieuwe normaal’ staat ons niet zo aan. Mensen zijn het zat. Ook ik ben het wel een beetje zat!
Toch gloort daar een lichtpuntje aan de horizon: het vaccin!
Inmiddels is de eerste prik gezet bij Sanna, nu de bekendste zorgmedewerker van Nederland. Afgelopen woensdag kreeg zij onder veel persbelangstelling de eerste prik in haar arm. Iedereen is verheugd dat er dan nu eindelijk, want wij zijn als laatsten van Europa, gevaccineerd wordt. Ikzelf behoor ook tot de uitverkorenen die al snel een prik mag gaan halen. Ik werk op de EHH van een ziekenhuis en behoor tot de medewerkers die in nauw contact staan met mogelijke coronapatiënten. Voor mij was er geen twijfel. Ik wil die prik wél gaan halen. Bij collega’s was wel wat twijfel voelbaar en hoorbaar. Zij twijfelden vooral over de effecten op de lange termijn. Welke gevolgen zou het vaccin over 10 jaar hebben? Krijgen we dan ineens een onbekende vorm van kanker? Werkt het vaccin wel goed? Het is zo snel op de markt gebracht, is het wel voldoende getest?
Deze vragen werden gelukkig goed beantwoord, mede door een bericht op LinkedIn van Diederik Gommers, ’s lands grootste knuffel-ic-arts, en een duidelijk filmpje van professor Marjolein van Egmond (Amsterdam UMC). Zij beantwoordden duidelijk en in Jip en Janneke-taal de vragen die leefden bij mij en mijn collega’s. In het nieuws zag ik voorbijkomen dat de bereidheid om de prik te halen bij zorgmedewerkers van 75% naar ruim 90% is gestegen. Dat is meer dan het landelijk gemiddelde van 80%. Goed nieuws, want wij moeten onszelf, maar zeker ook de kwetsbaren beschermen met wie wij werken.
Ook in de verpleeg- en verzorgingshuizen in Lingewaard, waar vriendinnen van mij werken, mogen zorgmedewerkers een afspraak maken. Via de GGD-vaccinatielijn krijgen zij een afspraak bij Papendal of een andere grote vaccinatie-locatie. Zorgvuldig wordt er gevraagd of je coronaklachten hebt of hebt gehad. Vooraf moet een gezondheidsverklaring worden ingevuld en geef je toestemming dat je gegevens gebruikt mogen worden door het RIVM.
Hoopgevende berichten, maar het duurt jammer genoeg nog even voordat iedereen, die dat wil, de prik mag gaan halen. Naarstig worden nieuwe vaccins geproduceerd, maar de hele wereld wil vooraan in de rij om vaccins te kopen voor hun land. Hopelijk mogen we tegen de zomer weer ‘normaal leven’ en genieten van onze welverdiende vakantie in het binnen- of buitenland. Mogen jongeren weer uitgaan. Mag de horeca weer floreren als voorheen. Is windowshoppen niet meer nodig en kunnen we weer onze schoenen in de winkel passen. Hopelijk wordt dat lichtje aan de horizon steeds groter voor ons allemaal.
Zondag mag ik mijn mouwen opstropen voor mijn eerste prik. Mijn lichtpuntje wordt in ieder geval wat groter.
Houd nog even vol met z’n allen. Samen kunnen we het!
Hier is de video van professor Marjolein van Egmond te zien waarin ze vragen beantwoordt omtrent het vaccin:
