Maandagochtend 18 maart. Een op het oog normale dag na het weekend waarin men weer naar school moet of aan het werk gaat.
Zelf fietste ik al vroeg weg en startte de dag op met mijn klas; vaste prik op de maandagochtend.
Ik geef les aan 12 jarige leerlingen. Wij hebben de afspraak op school om de telefoon in lestijden in het kluisje te bewaren. Daarin toon ik mij solidair; zelf ben ik in de les ook niet bereikbaar.
Om 12:00u had ik pauze. Mijn leerlingen mochten hun mobieltje weer pakken en zelf liep ik naar het kluisje toe om het laatste nieuws te checken.
Ik werd logischerwijs overspoeld met berichten. Als je woorden ziet als “ aanslag” en “doden”, is het foute boel, maar toen ik door scrolde bleek het allemaal af te spelen in het hart van ons kikkerlandje. Ik was en ben verbijsterd.
Toevallig had ik in de middag geen lesgevende taken, dus kon ik alle nieuwsitems nauwlettend volgen op Internet.
De ene nieuwsupdate na de andere stapelde zich op. Er zijn nog heel veel vragen onbeantwoord.
Ineens hoorde ik dat alle scholen en overige gebouwen hun mensen binnen hielden.
Wat hebben deze mensen ongelooflijk veel angst gevoeld, want de dader was immers nog niet opgepakt en het dreigingsniveau was opgeschaald naar 5.
Gelukkig hoorde ik dat de vermoedelijke dader in de avond is opgepakt en hopelijk volgt er gauw meer duidelijkheid voor de nabestaanden en overige betrokkenen
Of het nu eerwraak is een terroristische aanslag of een andere vergeldingsactie; het is afschuwelijk. Premier Rutte heeft aangegeven dat morgen in het hele land de vlag halfstok zal hangen.
Woorden schieten tekort. Ik wil de betrokken politieagenten en hulpverleners complimenteren met hun daadkrachtige optreden, want wat hebben zij het voor de kiezen gehad.
En voor alle nabestaanden, betrokkenen, getuigen en mensen die dit van heel dichtbij meemaken; HEEL VEEL STERKTE, Wij zijn met jullie!
Erik Driessen
