In maart van dit jaar stelde de gemeenteraad de nieuwe ‘Participatieverordening’ vast. Wethouder Hubers presenteerde uitgangspunten voor hoe de gemeente omgaat met initiatieven van inwoners. Hij gaf ook mee welke ruimte inwoners zelf hebben om mee te denken en doen bij werk van de gemeente. Er was nog wat aandacht voor evaluatie en de 3 ton die participatie elk jaar kosten mag, maar al vlot kon de burgemeester de vergadering voort hameren. En dat was nodig ook. De agenda stond vol met initiatieven van inwoners, en projecten waar mensen in meedenken en -doen. Agendapunten die vaak veel tijd en inzet vragen van gemeente en politiek.
Zo heeft het huidige college de taak Lingewaardse centra ‘vitaal, leefbaar en aantrekkelijk’ te houden. Daarom komt zij voor Bemmel met het plan leegstaande delen van winkelcentrum De Assenburg in te vullen met culturele voorzieningen. Als ze niets doet, aldus wethouder Slob, wordt het alleen maar erger. Maar bij zulke plannen worden keuzes gemaakt over het beeld en de functies van het centrum. Keuzes voor instellingen en verenigingen die nieuwe, gedeelde ruimte krijgen. Beslissingen over vandaag. Maar ook over vroeger en over de toekomst, als de huidige wethouders al lang vertrokken zijn. Over de publieke ruimte, en over belastinggeld.
De vraag of het plan écht een versterking van Bemmel zou kunnen zijn, en hoe dan, is er eentje die men niet ‘daar naast het kasteeltje’ kan beantwoorden. Daarvoor is draagvlak nodig. Wat vindt Bemmel van wat hier onverwacht is uitgedacht?
In zijn communicatie is wethouder Slob helder geweest over de insteek. Het college wil kijken wat er mogelijk is en dat kan uiteindelijk ook te weinig zijn om mee verder te gaan. Aan dat onderzoek is men in maart begonnen. In oktober van dit jaar zal de gemeenteraad over de resultaten stemmen. Dus, om niet voor niets aan het werk te zijn, is het doel van de gemeente een overtuigend en breed gedragen plan uit te werken. In zoveel mogelijk samenwerking met Bemmel.
Tot zover wat logisch is. Want, wie is ‘Bemmel’? De gemeente heeft een ‘kerngroep’ aangewezen van ‘direct betrokkenen’. Daarin zitten de mogelijk nieuwe gebruikers van De Assenburg, de centrummanager en ondernemersvereniging. Het is opmerkelijk dat de Theaterkerk niet bij de kerngroep hoort. De gemeente schetst het plan als ‘een cultureel hart voor Bemmel’. Ze wil met cultuur het centrum en voorzieningen verbinden, maar de daar al bestaande culturele voorziening is niet uitgenodigd om echt mee te doen. De Theaterkerk, waar men bovendien veel verse kennis heeft over goed geslaagd samenwerken aan cultuur in Bemmel!
Opvallend is ook de wijze waarop inwoners, winkeliers en andere organisaties worden betrokken. In plaats van samen aan tafel te zitten met de direct betrokkenen, of vooraf vrijuit te kunnen denken over het centrum, wordt voor hen een zijpad georganiseerd. De opbrengsten uit een zogenoemd ‘Dromenlab’ worden verzameld in een brochure. ‘Waar mogelijk en relevant’ worden ze meegenomen in het programma voor De Assenburg. Zo meldt de informatienota met veel voorzichtigheid.
Volgens de nieuwe Participatieverordening van de gemeente moest hier een participatieplan opgesteld worden. Daarin staat het doel van participatie, de ruimte om mee te praten en de grenzen daaraan. Dat lijkt gelukt. Maar hoeveel draagvlak krijg je uit een voorzichtig parallel meedenk-traject voor inwoners? En hoe kun je Bemmel cultureel willen verbinden, als je de echte invloed op de plannen beperkt tot de partijen die binnen de gevels van het winkelcentrum moeten gaan passen? Een cultureel hart past natuurlijk per definitie niet bìnnen een gebouw…
Al met al is de vraag dan wat het doel is? Gaat het om de zo snel mogelijke aanpak van de leegstand in De Assenburg? Of wordt de kwaliteit nagestreefd die ‘een cultureel hart’ voor een dorp hebben kan? Wie praktisch naar de opgave kijkt zal de aanpak van de gemeente begrijpen. Het grootste struikelblok voor het plan is de beperkte ruimte voor nieuwe gebruikers, en het directe probleem van de gemeente is de leegstand. Maar wie hoopt op een zo sterk mogelijk verbonden centrum zal zich afvragen waarom niet het geheel op tafel ligt, in lijn met de visie die de gemeente verkondigt.
Participatieverordening, Dromenlab en ambitieschets: Je kunt de leegstand dichten met woorden. Maar de agenda staat naar het vooralsnog lijkt te vol met praktische incidenten om visie de open kans te geven…
– Door de politieke redactie –
