Afgelopen woensdag was het dan eindelijke zover. Al weken, nee maanden werd er over bericht in kranten en op televisie. Live verslagen kwamen voorbij en ook spraken mensen zich uit voor of tegen het hele spektakel. Ik heb het natuurlijk over de dag waar velen van ons reikhalzend naar uit hebben gekeken. P-Day.
De dag van de komst van de Reuzenpanda’s naar Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Hemel en aarde zijn bewogen om de dieren naar Nederland te krijgen. Maar liefst 16 jaar werd er gelobbyd, miljoenen moesten er voor neergeteld worden, er moest een nieuw verblijf komen inclusief kraamkamer “Met couveuse! Moest van de Chinezen.’’ aldus Marcel Boekhoorn investeerder, miljardair, avonturier én dierenliefhebber: Kosten van het nieuwe verblijf: dik 7 miljoen Euro.
Het resort is dan ook voorzien van twee hokken: één voor hem en één voor haar. Reuzenpanda’s zijn namelijk extreme solisten. Alleen op haar drie vruchtbare dagen per jaar mogen ze bij elkaar. Het pand is een klassiek staaltje Chinese architectuur en houtbouwkunst.
Kortom niets leek en lijkt te gek om het deze dieren naar de zin te maken. Een All Inclusive resort waar het de panda’s aan niets zal ontbreken dus.
De dieren eten maar liefst 50 kilo bamboe per dag. Het eten wordt vers en donker bewaard op een temperatuur van 6 à 7 graden en de stengels worden om het uur besproeid om ze lekker fris te houden. De twee panda’s kunnen vervolgens hun keuze maken uit veertien verschillende soorten bamboe. Het is nog even afwachten welke hun voorkeur geniet.
Of we nu willen of niet, alles omtrent de komst van Wu Wen (Mooie krachtige wolk) en Xing Ya (Elegante ster), laten we de beestjes maar bij hun naam noemen, is uitgebreid in de media te zien en te lezen geweest.
Ster en wolk werden bijna van minuut tot minuut gevolgd tijdens hun lange reis naar Nederland. Een vlucht met enige turbulentie net als het onthaal op Schiphol en in Rhenen. Groots en turbulent alsof een beroemde boyband ons land aandeed.
De komende jaren is Ouwehands Dierenpark in ieder geval twee zwart witte beren rijker en dat zal zeker gaan zorgen voor meer bezoekers, hogere entreeprijzen en wellicht ook voor meer banen want de dierentuin heeft de dieren te leen en er moet dus gezorgd worden voor een gezonde en schone leefomgeving. Stel je voor vijftig kilo bamboe per beer per dag. Dat is op jaarbasis al gauw zo’n 36.500 kilo aan voedsel, kun je nagaan hoeveel poep er geproduceerd gaat worden. En dat minimaal vijftien jaar lang.
Dat brengt me bij het volgende. Afgelopen woensdag was het niet allen P-Day wat betreft de komst van de Panda’s ook was het nationale Poepdag. Deze (feest)dag is een initiatief van de Maag Lever Darm Stichting en vindt jaarlijks plaats op de tweede woensdag van April.
Aangezien ontlasting veel vertelt over iemands gezondheid en kan helpen bij vroegtijdig constateren van darmkanker, heeft de Maag Lever Darm Stichting deze Nationale Poepdag in het leven geroepen. Mede om het belang van achterom kijken te benadrukken.
En daar ben ik het nou helemaal mee eens. Het is belangrijk om eens wat vaker achterom te kijken en te leren van alle shit waar we dagelijks mee te maken hebben. Of het nu om kleine of grote boodschappen gaat, er valt altijd wat van te leren en indien nodig kunnen en moeten we aan de bel trekken en actie ondernemen.
Dus nu de Panda’s aan hun All Inclusive verblijf zijn begonnen hier wordt het tijd om onze blikken weer te gaan richten op de serieuze zaken. De shit waarin onze wereld steeds verder dreigt weg te zakken. Stront aan de knikker. Ver weg maar ook dichtbij. Pandaberen zijn er niet om te knuffelen maar misschien moeten we dat wel wat meer met onze medemens doen. Geef elkaar eens wat vaker een knuffel. Kost niks.
Dit is mijn (grote) boodschap van vandaag.
Fijne P. dagen allemaal.
Joyce Derksen
