Vorig weekend speelde RKHVV Vr1 gelijk in Zeist tegen Saestum 1-1. Het was het vierde gelijkspel op rij voor de ploeg uit Huissen. Je zou kunnen zeggen, een prima prestatie, omdat het topploegen waren die voor de titel streden. Maar in het Huissense kamp waren ze niet helemaal tevreden met dit resultaat omdat er veel meer in had gezeten. In geen enkele wedstrijd was de ploeg van trainer Frans Koenen weg gespeeld. Sterker nog, ze waren zelfs de bovenliggende partij. Maar als je in de bekende hoek zit, zit ook alles tegen. Blessures en de vele wisselingen in de opstelling hebben het spel en de automatismen aangetast. Het vele geschuif heeft voor onzekerheid gezorgd. Maar Trainer Frans Koenen zit niet aan een dood paard te trekken. Dat is pas zo als het elftal los zand is. Nog drie wedstrijden tot de finish. Nog drie keer pieken. Nog drie keer pijn lijden en inspelen op onverwachte wendingen. RKHVV moet in de laatste drie wedstrijden een krachttoer leveren voor handhaving in de topklasse. Niets gaat nog vanzelf. Blijft RKHVV onverstoorbaar, terwijl de stress zichtbaar aan alle kanten toeneemt. Het blijft de hamvraag voor de nog resterende drie wedstrijden.
Ondanks dat er voor Wartburgia niets meer te winnen of verliezen was, en dus voor spek en bonen naar Huissen reisde kwam de ploeg uit Amsterdam verrassend sterk uit de startblokken. Wartburgia was duidelijk de betere partij in de openingsfase en wist RKHVV met de rug tegen de muur te voetballen. RKHVV kon geen grip krijgen op de wedstrijd en dreigde overlopen te worden. En dat resulteerde in de 8e minuut al in een 0-1 achterstand door een doelpunt van Anouk Wisse. Toen de Amsterdamse orkaan eindelijk was gaan liggen, sloeg RKHVV via Marieke van Ottele toe in de 20e minuut, na een uitstekende voorzet van Yvon van Weert. Vervolgens werd er fel gestreden door beide teams om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Daardoor werd het een boeiende wedstrijd met kleine mogelijkheden voor beide doelen. Gescoord werd er echter niet meer voor de rust.
Beide ploegen begonnen de tweede helft voortvarend. Het publiek werd vermaakt met een hoog tempo, met aan beide zijde kansen, maar beide keepsters hielden hun doel schoon. Voor RKHVV was het duidelijk dat deze wedstrijd gewonnen moest worden om zich te handhaven en ging geforceerd op zoek naar een voorsprong. Maar dat ging niet van een leien dakje omdat Wartburgia hun sportieve plicht deden en niet bereid was om cadeautjes uit te delen. Dan de 59e minuut. RKHVV komt toch op een voorsprong toen Yvon van Weert uit een scrimmage de bal achter de keepster van Wartburgia werkte 2-1. Vervolgens ging RKHVV op zoek om de wedstrijd definitief te beslissen, maar kregen een bittere pil te slikken toen Demi Hemelaar in de 73E minuut uit een messcherpe counter de gelijkmaker achter RKHVV keepster Lotte Jacobs prikte 2-2. Deze domper zorgde niet voor een mentale inzinking. RKHVV beet zich vast in de simpele maar lastige uitvoerbare opdracht van deze middag, en dat was winnen. Met nog meer dan een kwartier op de klok moest er wat gebeuren want aan een puntenverdeling had de ploeg uit Huissen helmaal niets. En dat gebeurde dan ook in de 78E minuut. Weer stond Yvon van Weert op om bij een opeenhoping van speelsters voor het doel de bal in het doel te werken 3-2. Daarna volgde een les in de vreemde psychologie van het voetbal. RKHVV stond op een voorsprong, en toen schrokken ze van zichzelf. Er volgde hierna nog een paar zenuwslopende minuten waarbij de schoonheidsprijs in deze fase van het seizoen niet hoeft te worden verdiend. Einduitslag 3-2.
Er zijn dagen dat het regent en dagen dat de zon schijnt. Deze zaterdag scheen de zon voor de ploeg van trainer Frans Koenen. Er gloort weer hoop op rechtstreekse handhaving in de topklasse, en in het RKHVV-Kamp stonden de gezichten uiteraard op opgewekt.
Komend weekend is er geen voetbal voor RKHVV Vr1. Het weekend daarna 30/04 speelt RKHVV Vr1 de belangrijke wedstrijd uit tegen Eindhoven. Aanvang 14:30 uur.
Verslag Willie Sluiter/RKHVV
