Ken je mij nog? Ik ben Vesta, een labrador van bijna 4 jaar en ik woon in Lingewaard. Mijn baasje vond de volgende tekst op Facebook (deelze.nl) van een 6-jarig kind wiens hond aan kanker overleed en ik wil dit graag met je delen.
” Ik vraag je om het volgende te onthouden:
Wees niet boos wanneer ik je bespring als je thuiskomt. Dit is springen van geluk!
Ik leef korter op deze wereld dan jij dus geniet ik van elke seconde die ik met jou kan doorbrengen.
Geef me de tijd om te begrijpen wat je van mij wilt.
Ik beloof dat ik je alles zal geven.
Beloon me met vertrouwen.
Ik geef jou elke dag het mijne, zonder vertrouwen zou ik niet lang overleven.
Praat tegen me. We spreken niet dezelfde taal maar jouw stem klinkt voor mij als muziek.
Vrolijk me op als ik bang ben..
Lawaai, verkeer en andere mensen veroorzaken stress.
In jouw buurt voel ik me echter veilig.
Laat me binnen in een warm huis wanneer het regent.
Hoewel ik geen kleren nodig heb, voel ik wel kou.
Wees niet te lang boos op mij.
Jij hebt veel vrienden en familie. IK HEB ALLEEN JOU!
Laat me zien dat mensen kunnen liefhebben in plaats van kwetsen.
Als je goed voor me zult zijn, dan word ik je beste vriend.
Laat me af en toe vies worden, ik ben een hond en dat is mijn natuur.
Soms zie ik een plas of een berg bladeren waar ik gewoon in moet springen.
Geef me de kans om nieuwe vrienden te leren kennen. Honden of zelfs nog grotere dieren.
Wanneer ik met iemand of een andere hond kan gaan rennen en hem kan ruiken, is mijn dag beter.
Het leren van nieuwe kunstjes maakt mij slimmer.
Bovendien blijf ik op die manier in vorm en natuurlijk kan ik zo indruk op je maken!
Ik vind het heerlijk wanneer je trots op mij bent.
Als ik oud ben, houd dan net zoveel van mij als toen ik jong was.
Misschien kan ik dan niet meer springen als een puppy, maar ik houd nog net zoveel van jou.
Laat me niet in de steek op mijn laatste reis….
Ik weet dat het niet makkelijk zal zijn, maar ik moet voelen dat je aan mijn zijde staat wanneer ik deze wereld verlaat. Elke laatste ademhaling gaat makkelijker wanneer jij dicht bij mij bent.
En wanneer ik er niet meer zal zijn, onthoud dan deze woorden:
Mensen worden geboren om te leren hoe je moet leven…
Hoe van anderen te houden en een goed mens te zijn …
Honden weten dit alles vanaf het begin.
Daarom hoeven ze ook niet zo lang op deze wereld te verblijven.”
—
