De door burgemeester Persoon beloofde duizend gulden aan de persoon, die hem het tuig van de richel kan komen voorgeleiden begint vruchten af te werpen. Deze week meldde zich een inbreker, of juist dat deed ie niet, pikte uit een open schuur auto- en huissleutels mee, wist met deze vondst geen direct voordeel te behalen en ging op zoek naar een fiets, die hij rap had gevonden op weliswaar een naburig adres, waar het als een waakhond actieve alarm de visite direct aankondigde.
De vrouw des huizes en in haar kielzog het kroost toog met wat maar het beoogde doel kon dienen op oorlogspad, wat echter ook niet met de te hulp gesnelde dienaren der wet kon voorkomen, dat de ongewenste bezoeker op de fiets het hazenpad koos. Van deze escapades toch kennelijk aan het eind van zijn dievenlatijn gekomen ging de nachtelijke verzamelaar op zoek naar een rustig stekkie om een uiltje te kunnen knappen.
Niet weinig tevreden ontdekte hij in een niet afgesloten loods, de niet afgesloten Volvo en de sleutels op de vloer, ontdeed zijn hevig vermoeide onderdanen van het knellend schoeisel en viel in een zalige slaap, waarvan de diepgang mede bevorderd werd door de hulp van de verderf brengende neef van de zo geliefde klaproos.
Toen de eigenaar van de Volvo in gezelschap van zijn ega dit vredige tafereel in de vroege ochtend vermocht te aanschouwen werd hij door een innig medelijden bevangen.
Al eerder had een verdwaalde Wampie*-ganger de schuur als alternatief voor het eigen warme nest verkozen. De vrouw des huizes opperde het idee de weliswaar ongenode gast op een beschuit met heerlijke zomerkoninkjes te trakteren, maar deze geste werd met een beleefd doch beslist “nee” van de hand gewezen.
Intussen herkende de gastvrije vrouw de gestalde fiets, maar verweekt door de zieligheid van de vroege bezoeker, liet zij de visite met een vriendelijke groet vol meewarigheid op de fiets stappen en vertrekken. De burgemeester zal noodgedwongen op pad moeten om een nieuwe sponsor te vinden, want de eerste groene lap gaat deze week naar de Touwslagersbaan.
Piet Driessen (De Nieuwe Koerier, 18/6/1997)
