Mijn kinderen zijn het inmiddels al ontgroeid maar nog bijna dagelijks zie ik het om me heen gebeuren. Een kind dat valt, zich stoot of zichzelf op een andere manier pijn heeft gedaan. Het eerste wat er daarna gebeurt is dat er naar papa of mama wordt gerend om al huilend te vertellen wat er scheelt. Na een luisterend oor doet een kusje erop dan meestal wonderen
Het besef dat een simpel kusje van papa of mama alle pijn kan verzachten. Wat moet dat een geruststellende gedachte zijn. Maar ja wie kent het gezegde “kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen” niet?!
Hoe we ook proberen de onschuld in onze kinderen te koesteren en te bewaren, met het opgroeien komen er ook zaken op hun pad waardoor langzaam het besef komt dat er dingen zijn die ook papa en mama niet meer zo gemakkelijk op kunnen lossen. Zeker niet met een kusje.
Kinderen leren lezen, leren de wereld om hen heen langzaam kennen. Ze gaan het internet op en komen zo bewust of onbewust met zaken in aanraking die kunnen choqueren of kwetsend kunnen zijn. Ze verdrinken in de online games of zitten het liefst de hele dag op het schermpje van de telefoon of tablet te turen
Als ouder zou je liever zien dat je kinderen met vriendjes buiten gaan spelen in plaats van online een spelletje met ze te doen. Of dat ze in plaats van zich te verdiepen in Youtube filmpjes zichzelf weer eens helemaal zouden verliezen in een boek. Want op het internet is het vaak niks dan grof taalgebruik zo hoor ik vaak om me heen zeggen.
Toch krab ik mezelf bij het lezen van het volgende bericht even flink achter de oren. Wat blijkt namelijk. In bijna een kwart van de dit jaar verschenen kinderboeken komt gevloek of grof taalgebruik voor. Woorden als hoer, oetlul, machohufter en wijvenchantage. De vraag rijst nu: Negen keer ’tieten’, twaalf keer ‘lul’ en ook nog ‘kloot’ en ‘fuck’. in een boek voor kinderen vanaf 9 jaar. Is dat wel gewenst?! De bond tegen vloeken vindt uiteraard van niet.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat mijn kinderen van dit soort woorden al lang niet meer opkijken. Hoe anders is het nog bij mijn kleine neefje van vijf. Toen één van zijn ouders niet wilde vloeken in het bijzijn van hem en daarom het stoute woord gemakshalve maar even spelde… K.U.T. riep de kleine man meteen afkeurend “O, jij zei kut.” Tja als ze eenmaal in groep drie zitten leren ze verbanden leggen en moet je als ouder nog beter op je tellen gaan passen.
De Kinderboekenweek is inmiddels van start gegaan. Ook de scholen in Lingewaard besteden hier uitgebreid aandacht aan. Het thema? “Gruwelijk eng”. Nu maar hopen dat er niet al teveel gevloekt wordt in de boeken die de kids in het kader hiervan gaan lezen.
Ik heb mezelf deze week het nieuwe boek van Dan Brown maar eens cadeau gedaan. Onder een deken op de bank even weg van de boze wereld om me heen. Lekker lezen.
Dat is in ieder geval beter dan de vele droevige berichten die ook ik op het internet voorbij zie komen. choquerend, kwetsend, angstaanjagend, pijnlijk. De onschuld ontgroeid.
Gruwelijk eng…..de wereld is ziek. Kusje erop? Was het maar zo simpel.
Fijn weekend allemaal