Op sommige gebieden beschouw ik mezelf niet als een doorsnee vrouw.
Ik hou niet van zwijmelfilms, heb geen legio paar schoenen in de kast staan, ik hou niet van een dagje welness , ik praat op verjaardagen liever over voetbal dan over huishouden en de kinderen en voel me op dat gebied dan ook meer thuis tussen mannen dan tussen vrouwen. Ik shop ook liever online dan dat ik een middag de stad in ga, winkel in winkel uit, maar soms ontkom je er niet aan. Meestal is dat dan als de kinderen iets nodig hebben zoals afgelopen week het geval was. Dus werd er een middagje shoppen in Nijmegen gepland.
We gingen vanaf de Ovatonde met de bus, goedkoper dan een paar uur parkeren, (geen echte vrouw maar wel een echte Hollander ☺)In de stad aangekomen bleek dat het markt was. De straten vol kramen met van allerlei producten. Heerlijke geuren kwamen ons tegemoet en de kleuren van bloemen en zomerkleding streelden onze ogen. Ondanks dat ik niet van winkelen hou was het heerlijk om bij het voorjaarzonnetje tussen de kramen door te slenteren. De markt straalde een en al gezelligheid uit. Toen ik afgelopen woensdag een item over de teloorgang van de weekmarkt in Gendt las moest ik hier weer even aan terugdenken. Vergeleken met Nijmegen lijkt deze weekmarkt inmiddels dus vergane glorie. De geur van noten, kaas, loempia’s, snoep en verse vis, de kraam waar mijn moeder stoffen kocht om er zelf iets moois van te maken, de kraam met zoveel verschillende gekleurde knopen dat je er al vrolijk van werd door er alleen maar naar te kijken. Tasjes, kleding, sieraden, bloemen, alles was er te vinden. De mensen maakten een praatje met elkaar en de marktkoopmannen en vrouwen kenden de meeste klanten bij naam. De vrijdagmiddag op de markt in Gendt was voor veel mensen een uitje.
Het staat in schril contrast met wat er nu nog aan kramen te vinden is. Het plein lijkt met de week leger te worden. Een soort van kraamzorg maar dan anders. Buiten het feit dat de markt langzaam lijkt te verdwijnen sluit het filiaal van Blokker binnenkort ook haar deuren en is het einde van de Etos ook in zicht. Ook winkels lijken langzaam te gaan verdwijnen. Iets wat we in Doornenburg ook hebben zien gebeuren, en zo op meer plaatsen in onze gemeente. Het is niet alleen de schuld van de grootgrutters en de zaken die de spullen veel goedkoper aanbieden. De oorzaak van deze teloorgang schijnt ook te liggen bij het feit dat we steeds meer online kopen met zijn allen.
Opeens bekruipt me een gevoel van schaamte en schuld. Want ik hou niet van een hele middag winkel in winkel uit lopen speurend naar dat ene koopje en ik zoek de drukt niet graag op. Ik heb een hekel aan krappe pashokjes en pas hetgeen ik nodig heb liever thuis in alle rust. Noten, kaas en snoep, ik koop ze meestal voorverpakt en lang houdbaar. Ik koop geen damestas op de markt, sterker nog ik heb helemaal geen damestas.
Toch was er zondag een kleine doorbraak. Of het nu kwam door het mooie weer, de vrolijke mensen of het gezelschap waarin ik verkeerde, het middagje Nijmegen beviel het me verbazend goed.
Ik besef dat het misschien tijd wordt om me eens als een echte vrouw te gaan gedragen. In ieder geval op het gebied van winkelen. Heerlijk slenteren over de markt, en langs de vele winkels die onze gemeente nog wel rijk is.
Geen “ik draag een tasje gevuld met damesdingen” vrouw of “ik praat op verjaardagen gezellig over huishouden en kinderen” vrouw. Dat zal er voorlopig nog wel niet in zitten. Maar wie weet wordt ik binnenkort wel een echte kraamvrouw.
Van alle markten thuis.
Fijne weekend allemaal
Joyce Derksen
