Interview Hans Niehot – IKC het Drieluik
11 februari 2021
Afgenomen door: Megan Nuij
Ik spreek met dhr. Hans Niehot, sinds december 2020 waarnemend directeur van IKC het Drieluik. Ik ben benieuwd hoe hij de periode online onderwijs heeft ervaren, en hoe hij aankijkt tegen het weer opengaan van zijn school.
Ik vraag naar zijn mening over de heropening van de scholen een week voor de vakantie, en dan ook nog een maandag ijsvrij.
Dhr. Niehot geeft daarop aan dat het ijsvrij een beslissing was die het bestuur en de scholen die eronder vallen genomen hebben, dat is onze keuze en verantwoordelijkheid, en niet de overheid. En dat het Drieluik open ging op dinsdag 9 februari.
“Ik had er een dubbel gevoel bij “, zegt hij,” Ik ben wel blij dat de leerlingen naar school kunnen, die moeten niet de hele dag naar een beeldscherm kijken. Ook ouders kun je hier blij mee maken. Toch is het wel spannend”.
Hij legt uit dat de heropening van de scholen zo onverwacht en op een onlogisch moment besloten is. Hij is er niet van overtuigd dat het zich niet onder leerlingen verspreid! Iedereen weet dat er een derde corona golf aan komt, de leerkrachten zijn bezorgd om hun eigen gezondheid en die van hun eigen omgeving. De leerkrachten op het Drieluik variëren in leeftijd, er zijn ook jongere leerkrachten besmet geweest, het virus heeft zich dus niet beperkt tot de risiscogroep, of wat je dan ook de risicogroep mag noemen.
“Het is lastig de richtlijnen waar te maken die de overheid van ons verwacht. Het zijn verschillende leeftijden kinderen, meerdere leerkrachten per groep, dat kun je niet makkelijk gescheiden houden. Om de veiligheid te garanderen zijn er aparte roosters nodig, geen of aparte gymlessen, anders ingedeelde pauzes. Dat is niet snel of makkelijk te regelen.“ verklaart dhr. Niehot.
Starten met halve groepen had hij beter gevonden. Dus wel leerlingen in de school, maar niet allemaal tegelijktertijd, dat is makkelijker te organiseren, de veiligheid is beter te handhaven, met minder grote risico’s, zoals bij de eerste lockdown. Of afwachten tot de cijfers dalen, maar er is nu weinig verandering. Iedereen maakt zich zorgen en toch moeten nu de deuren open. De school krijgt hiermee een grote verantwoording te dragen.
De periode hiervoor met online onderwijs is naar zijn mening over het algemeen goed verlopen. De school was direct open voor de noodopvang. Tussen de 15 en 20 procent van de leerlingen krijgt noodopvang, een wisselend aantal per dag. Verder heeft het Drieluik zoveel mogelijk onderwijs online aangeboden. Voor de onderbouw als geheel bleek het lastiger dan voor de bovenbouw. Grote gezinnen hadden het lastig en gezinnen met weinig chromebooks. Niet alle ouders lukt het de support te geven die ze willen, zeker wanneer beide ouders werken. Online lezen met groep 3 bijvoorbeeld, konden ouders niet altijd waarmaken.
“We probeerden maatwerk te leveren.” zegt hij. Chromebooks werden uitgeleend voor leerlingen die thuis geen laptop of Chromebook hebben. Tasjes met werk en schriftjes hingen aan de hekken zodat ze door leerlingen opgehaald konden worden. Leerlingen die onvoldoende baat hadden bij online onderwijs werden in kleine groepjes op school uit genodigd. Zij hebben een andere vorm van benadering nodig, in de vorm van fysiek onderwijs, dat werkt beter voor deze leerlingen. Dit was 1,5 uur in de week. Ik vroeg hem of het per groep verschilt met de behoefte aan fysiek onderwijs. Hij zegt dat het afhangt per leerling, er zijn geen groepen die meer of minder baat hebben bij fysiek onderwijs.
Wanneer ik vraag naar achterstanden antwoordt dhr. Niehot dat hij moeite heeft met dat modewoord; sommige leerlingen ontwikkelen zich sneller dan anderen, sommige ontwikkelen zich goed met online onderwijs.
De maatregelen waaraan de scholen zich moeten houden blijkt een flinke lijst:
- leerlingen moeten in kleine vaste groepjes werken
- klassen niet of minimaal mengen
- we hebben looproutes in de school
- ouders mogen de school niet in
- groepen 6, 7 en 8 dragen verplicht een mondkapje in vrije ruimtes, voor groep 6 heeft de school zelf gekozen, omdat ze deze maatregel hiervoor zelf al hadden genomen.
- leerkrachten dragen mondkapjes tijdens lessen, als ze rondlopen of als ze dichtbij leerlingen komen om ze te helpen.
- medewerkers dragen al langer mondkapjes
- hygiëne maatregelen, handen wassen, ontsmetten
“Lukt het om alle regels te handhaven met de kinderen”, vraag ik.” We proberen er met gezond verstand mee om te gaan, rustig, niet hysterisch!” geeft hij aan, “ De kinderen niet meenemen in een gekte. En gebruik maken van een voortschrijdend inzicht, wat we altijd al doen.”
Groepen apart houden is enorm lastig omdat leerlingen per vak in een andere niveaugroep zitten, dat verschilt individueel. Ook zoeken broertjes en zusjes elkaar op, brengen even de lunch naar elkaar toe bijvoorbeeld. De kunst is het spelenderwijs over te brengen op de leerlingen. Ze zijn flexibel en passen zich snel aan. Het speelt ook al een jaar, ze vinden het niet gek wanneer ouders en leerkrachten iets hierover zeggen. Het leeft wel onder de kinderen, ze zijn heel betrokken. De leerlingen in de bovenbouw snappen het al beter, corona hoort erbij. Eerlijk en oprecht zijn werkt het best!
Mijn volgende vraag is hoe hij naar de komende periode kijkt. “Je moet heel snel schakelen en ik kan wel hele scenario’s uitwerken, maar dat heeft geen zin. We bekijken per situatie hoe we dat het beste kunnen oplossen.” zegt dhr. Niehot daarop.
Iets verloopt nooit helemaal hoe je het wilt hebben. Een besmetting is meteen quarantaine. Dan kijken we of de leerkracht misschien in staat is online onderwijs te geven. Er zijn geen leerkrachten over, er zijn zowiezo handen tekort in het onderwijs, bij uitval al helemaal.
Bij de eerste golf zijn er besmette medewerkers geweest, deze week nog niet, per individu (leerkracht) kijken we hoe daarmee om te gaan, zodat ze op een plezierige en veilige wijze uiteindelijk kunnen terugkeren naar school, dat is voor iedereen anders. Ook i.v.m. met de mentale gevolgen.Daarom leveren we maatwerk!
