Omroep Lingewaard

Grijpgraag…

Niets zo vervelend om iets kwijt te raken wat eigenlijk helemaal niet kwijt zou moeten, of beter gezegd zou mogen, zijn.

Een paar weken geleden was dit helaas toch het geval hier in huis. Na een betaling te hebben gedaan op de laptop, waarna ik nog wat andere huishoudelijk taken afhandelde leek mijn bankpasje opeens in rook te zijn opgegaan. Ik wist bijna zeker dat ik hem op de gebruikelijke plaats had opgeborgen maar nee hoor, niks van dat alles. Zonder al te veel in paniek te raken ging ik op zoektocht door het huis. Alle plaatsen waar hij zou kunnen liggen kamde ik zorgvuldig uit zonder resultaat. Stap twee was dat diverse meubels van hun plaatst moesten en dat alle kieren en gaten dubbel werden gecheckt. Het pasje kwam echter niet boven water. Ik beloofde vijftig cent aan degene die mijn bankpas tevoorschijn zou toveren maar daar trapten de kids hier niet in. Voor dit bedrag kwamen ze de bank nog niet eens niet af. Een beloning van 2 euro klonk ze al wat beter in de oren en toen ik de volgende morgen ging werken, beloofde mijn dochter nog een keer intensief op speurtocht te gaan. Maar helaas ook dit resulteerde niet in de vondst van het verdwenen pasje.

Er zat dus niks anders op dan een nieuwe aan te vragen. Omdat we voor de meeste bankzaken al een tijdje niet meer in Lingewaard terecht kunnen was ik al bang dat het me een retourtje Elst zou gaan kosten maar gelukkig kon ik de aanvraag gewoon telefonisch afhandelen. Binnen no time was mijn oude pas geblokkeerd en na een paar dagen had ik de nieuwe in huis.
Omdat er eerst gepind moest worden om de nieuwe pas te activeren ging ik even langs de automaat in Doornenburg. Helaas geen andere briefjes aanwezig dan die van vijftig Euro. Nou voorruit dan maar dacht ik. En met een goed werkend nieuw pasje en een briefje van vijftig keerde ik huiswaarts.
Toen mijn kids afgelopen zondag even naar het Kersenfeest in Gendt wilde liet ik mijn bankpasje dan ook wijselijk thuis en gingen we met het briefje van vijftig op pad. Uiteraard was dit geld snel gewisseld omdat dochterlief met haar vriendin in de rups ging en zoonlief zijn zinnen had gezet op een knuffel uit de grijpautomaat. Hier bleek dat iets verliezen niet alleen bij mij de nodige frustraties opriep maar dat ook zoonlief er de nodige moeite mee had. Iedere keer verloor hij het van het apparaat en hoe leger zijn broekzak met muntjes werd hoe hoger zijn frustratie opliep. Zonder knuffel en een flink aantal Euro’s lichter keerden we huiswaarts waarna meneer het eerste uur niet te genieten was.

Ik huiver nu al voor de Doornenburgse kermis. Want daar waar er vroeger nog genoeg ander vertier te vinden was bestaat de kermis in ons dorp tegenwoordig uit veel attracties met een hoog gokgehalte. Grijpers, schuivers noem maar op. Immers mensen met attracties die echt leuk zouden moeten zijn voor de kids in de leeftijd van die van mij laten het massaal afweten. De bank, de Calipso of zoals vroeger een Cakewalk. Het loont de moeite niet om in ons mooie kleine dorpje te gaan staan, en dat wordt met het jaar triester. Dus blijft er niet veel anders over voor de jeugd dan de strijd aan te gaan met leeftijdsgenootjes om te proberen juist die ene knuffel te grijpen en wel vóórdat een ander net nadat je je laatste geld hebt vergokt het ding er alsnog onder je neus uithaalt.
Dat wordt dus weer een grijpgrage kermis.
Ach ja ik heb in ieder geval weer een werkend bankpasje en de pinautomaat in Doornenburg is er ook nog steeds dus dat moet helemaal goed gaan komen.

En dingen kwijtraken is iets van alle leeftijden blijkt wel want toen ik mijn dochter afgelopen week de USB stick die ik haar had geleend voor school terugvroeg zei ze dat ze deze niet meer kon vinden. Ik gaf aan dat ik hem echt dringend nodig had omdat ik er foto’s voor iemand op moet zetten en vroeg haar om nog eens goed te zoeken. Dochterlief zei dat dat niet nodig was: “Ik denk wel dat ik weet waar hij is.” sprak ze zelfverzekerd. Toen ik vroeg waar dan bleef het even stil en toen zei ze met pretoogjes “Naast je bankpas.”

Zucht, die humor heeft ze dan toch van mij………. gok ik zo.
Ik berg mijn bankpas in ieder geval na ieder gebruik weer netjes op zodat ik in tegenstelling tot mijn zoon in ieder geval nooit meer misgrijp.

Fijne weekend allemaal.