Column Joyce Derksen
Nu het heerlijke Februarilenteweer maar blijft aanhouden zouden we bijna vergeten dat we ons nog middenin de winter bevinden. Terwijl mijn zoon en zijn vriendjes deze maand al een aantal keren in de korte broek buiten hebben gespeeld zit ik hier gewoon nog onder een dekentje op de bank dit stukje te typen.
Het is bijna Carnaval. In de dorpen om me heen is het feest eigenlijk al in volle hevigheid losgebarsten. Pronkzittingen en diverse andere précarnavalsfeesten volgen elkaar in rap tempo op. Terwijl wij hier nog aan de carnavalswagen moeten beginnen, zijn de meeste optochtdeelnemers al bezig met de puntjes op de i. De afwerking van een project waar vaak maanden werk in zit. Bloed zweet en tranen voor dat ene moment per jaar om vol trots met het bouwwerk rond te rijden en er één groot feest van te maken. Hoe zuur is het dan, als al het werk zo vlak voor de grote optocht zomaar opeens voor niets lijkt te zijn geweest.
Afgelopen week werd deze nachtmerrie helaas werkelijkheid voor een aantal van hen. In Zaltbommel zagen bouwers hun wagens in vlammen opgaan toen twee koepelloodsen waar de wagens in opgeslagen stonden afbrandden. En een paar dagen later raakten er mensen gewond toen er in Utrecht een praalwagen instortte.
Helaas waren het niet alleen praalwagens die in vlammen opgingen. Er waren maar liefst zeven autobranden in één nacht in Nijmegen. En niet alleen daar, ook in Culemborg, Arnhem, Tiel, Veenendaal en Grave gingen er de laatste weken diverse auto’s in vlammen op. Opzettelijk. Moge dat duidelijk zijn. Wat bezielt mensen om dit te doen? Sensatie, wraak, een onbedwingbare zucht naar vuur?
Ik geef toe, ik vond het vroeger ook fascinerend om te zien wat een vlammetje kon doen en ik kon ook echt genieten van het geluid van een knapperend haardvuur. Een keer een vuurtje maken aan de Waal met de aldaar gevonden dode takken, of het aansteken van een haardvuur tijdens een weekendje weg. Ik genoot ervan. Ik kan me helaas niet herinneren wanneer ik dit voor het laatst heb gedaan. Misschien maar goed ook want tegenwoordig moet je, net als met het roken van een sigaret, oppassen waar en wanneer je iets aansteekt. Ook de gemeente gaat zich hier nu mee bezighouden Ze gaan inwoners informeren over houtstook. Zo willen men ons bewust maken van mogelijke overlast en van de gezondheidseffecten van hout stoken. Ze willen eenvoudige tips geven over bewust stoken en adviseren ons erover in gesprek te gaan met elkaar.
Warmte is wel het woord dat de lading van deze week volledig dekt. Mensen zagen een meteoor verbranden in de dampkring, de vlam van Karl Lagerfeld doofde, en de speelgoedketen van Intertoys bleef nog even smeulen voordat er een emmer koud water overheen werd gegooid. Niet alleen het warme februariweer maar ook de rekenfouten betreffende de energierekening en de klimaatcijfers en het ontdekken van een HIV besmetting in de Europese porno industrie maakten dat er veel mensen waren bij wie het zweet de afgelopen week flink moet zijn uitgebroken. It sucks.
Ikzelf ga me de komende dagen nog maar eens flink in het zweet werken om met een aantal leuke gedreven mensen een kale kar om te toveren tot een heuse carnavalswagen. En dan gaan we zaterdag 2 maart vlammen in Doornenburg met onze creatie. En nee, we doen niet mee in Nijmegen want dan zouden we onze kans op een prijs vrijwel zeker in rook zien opgaan.
Fijn weekend allemaal
