Wies Dolmans (25) heeft vandaag, 17 juni op MHC Bemmel 800, afscheid genomen van hockey.
Net als haar zussen Hendrieke, Catrien en broer Faas ging ook Wies hockeyen, 5 jaar oud was ze toen ze begon. Het was al snel duidelijk dat ze een balletje kon raken. Op haar 15de werd ze al gevraagd om mee te trainen met dames 1. Toen de oudere garde vertrok werd Wies opgeworpen als aanvoerster. Ze werd regelmatig benaderd door andere clubs maar ze bleef bij haar club Bemmel. Na heel wat jaren fanatiek dames 1 gespeeld te hebben waarbij degradatie (4de klasse) en promotie/kampioenschappen (3de klasse) passeerde werd het tijd voor rust en startte ze in 2014 samen met Kim Peters (teamgenoot/vriendin) het dames 2 vriendinnenteam. Gezelligheid stond voorop waarbij er drie keer per week nog wel op leuk niveau (reserve overgangsklasse) gehockeyd werd. Wies ook wel de stofzuiger van het team genoemd, ze kwam de bal waar dan ook ophalen en iedere hoek van het veld werd op zondag door haar bewandeld. Ook liet ze zeer regelmatig het (doel)net bij de tegenstander vibreren. Ze was ook de topscoorder van dames 2.
Al vanaf jongs af aan kampt ze met knieproblemen. Helaas gebeurde er in 2016 in een duel iets waarbij het hockeyen voor Wies abrupt eindigde, er werd gesproken van een ingescheurde knieband, na de operatie en inmiddels 2 jaar later is het nog steeds niet voldoende hersteld om te kunnen hockeyen. In de tussentijd ondersteunde Wies dames 2 als manager, iedere zondag vrolijk gemutst naast coach Alex Tito. In de winterstop deelde Wies mede dat ze na ruim 20 jaar gaat stoppen met hockey.
Ze kijkt terug op ontzettende mooie en vooral onwijs gezellige jaren. Om Wies de waardering te geven die ze verdient neemt dames 2 aanstaande zondag 17 juni afscheid van Wies middels een welverdiende publiekswissel. Wies heeft rond de klok van 13.30 uur haar laatste minuten gemaakt en met opgeheven hoofd en trots het veld verlaten.
