Het zal de leeftijd wel zijn maar de laatste tijd gaat dochterlief steeds vaker zonder te ontbijten naar school. “Geen tijd” of “geen trek” zijn enkele van de veelgebruikte excuses.
Omdat ik altijd geleerd heb dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is, probeer ik er alles aan te doen om ervoor te zorgen dat ze toch wat binnenkrijgt voordat ze op de fiets naar school vertrekt. Soms werkt ze een droge boterham naar binnen maar nog te vaak blijken mijn pogingen tevergeefs.
Nu is het gelukkig niet zo dat ze de rest van de dag verder ook niets eet. Buiten de voedzame avondmaaltijd claimt de jongedame op school vaak een broodje gezond te kopen en uit school wordt er soms naar de Jumbo gegaan als ze met haar vriendin mee gaat naar Huissen. Op haar kamer vind ik ook her en der lege verpakkingen en snoeppapiertjes. Er wordt dus wel degelijk het een en ander verorberd. Al dan niet stiekem. En ook niet altijd de meest gezonde dingen. Echt een puber.
Haar calorieën krijgt ze dus wel binnen. Zo af en toe neemt ze haar vriendin mee naar huis en dan moet er hier steevast iets gebakken worden. Soms tref ik een aanrecht aan vol resten van bloem, kruimels en met een berg afwas in de gootsteen. “We hebben Brownies gebakken” luidt dan haar antwoord. En als mijn zoon en ik vervolgens vragen of we er ook eentje mogen proeven komen we bedrogen uit. “Ze zijn al op en waren heerlijk”.
Afgelopen zaterdag was het weer zover. Er moest een KitKattaart gemaakt worden. De dames hadden netjes alle ingrediënten gehaald en gingen vol goede moed aan de slag. “Niet in de keuken komen” was het devies dus ik ging maar wijselijk de krant lezen in de kamer en luisterde met een half oor naar hoe de bakperikelen verliepen.
Intussen kwam zoonlief naar me toe en vroeg me of hij vijf Euro mocht hebben. Toen ik vroeg waarvoor dit was zei hij verontwaardigd “Dat heb ik je toch gezegd?! Het is voor de vreetzondag op zaterdag”. Afgelopen carnaval zat hij in de jeugdraad van Elf en sindsdien gaan de raadsleden eens in de zoveel tijd met zijn allen wat lekkers halen bij de Spar om dit vervolgens bij iemand thuis gezellig samen op te gaan “vreten”. Meestal vindt dus dit plaats op een zondag, maar vanwege Vaderdag is de vreetzondag dus eenmalig naar de zaterdag verschoven.
Ik sprokkel drie euro bij elkaar (ik moet toch eens zorgen dat ik wat meer kleingeld in huis heb) en onder enig protest dat dit eigenlijk niet genoeg is vertrekt zoonlief dan toch richting het dorp.
Inmiddels ruikt het al heerlijk in huis. De taart is bijna klaar. Eenmaal uit de oven blijkt het geheel toch niet zo hoog te zijn geworden als gepland. De Kitkatrepen die eigenlijk om de taart heen moeten zijn nu veel te lang. Van doormidden breken willen de dames niets weten dus wordt de taart op een andere manier gedecoreerd.
Wonder boven wonder is mijn boodschap dat bij koken en bakken ook opruimen en afwassen hoort begrepen want in de keuken staat op een opgeruimd aanrecht een mooie creatie te wachten. Met veel chocola, heel veel calorieën maar zeker ook met heel veel liefde. Liefde die ook hier door de maag ging want deze keer hebben we allemaal een stukje mogen proeven. Het was heerlijk.
De rest van de week hebben de kids zich tegoed gedaan de kitkatrepen die over waren en de restjes van de (dus geen KitKat) taart. “Want het is zonde om dit te laten liggen” En dus hadden we zomaar een vreetzondag op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag.
En omdat er ook gezond gegeten moet worden in het leven heb ik maar eens drinkontbijt in huis gehaald zodat mijn puberdochter niet meer met een lege maag naar school vertrekt en niet alleen de weekenden maar ook de doordeweekse ochtenden hier in huis voortaan wat vreeTzamer gaan verlopen.
Ja, ook deze vorm (moeder)liefde gaat door de maag.
Fijn weekend allemaal.
