Enige jaren geleden ontdekten enige Doornenburgers een gat in de markt. Zij introduceerden het Friese fierljeppen in de Betuwe. Fierljeppen is een veredelde vorm van slootje springen, een activiteit, die mij in vroeger dagen menig nat pak opleverde. Zondag gaan de moedigen zich weer in de “polsstok” wurmen om enigermate onbezoedeld aan de overkant te komen. Bij het lezen van de persberichten trof mij één mededeling heel bijzonder en dat zette mij aan het pennen. Liegen mag niet en dat is een alom geaccepteerde waarheid.
In mijn huiselijke kring wordt het liegen-om-bestwil als een heel bijzondere uitzondering toegestaan.
Och, wie ontliep de magische grens van achttien jaar (bedacht door de filmkeuringsdienst) niet door enige oppoetserij van de buitenkant in de richting van de beoogde leeftijd. Ik zie weinig vingers van wie het niet deed! Of hoe listig omzeilden we de leeftijdsdrempel naar de dansgelegenheid! Niet altijd wilden we alleen maar ouder lijken. Het verschijnsel van de leeftijd aanpassen aan de noodzaak van het moment kent twee richtingen.
Doris Day “liegt” tien jaar en wil dan jonger heten. Ook staan hele volksstammen van ouders met het schaamrood op de kaken, wanneer zoonlief bij het kopen van een entreebewijs voor de dierentuin of het station niet mee wil werken aan de verlaging van de biologische jaarrekening met het oogmerk minder geld uit te geven. Kleinen kennen nog niet dit liegen-om-bestwil en gooien dan handen vol roet in de slim geachte pa of ma gebezigde economische politiek.
Nog nooit vonden organisatoren een sleutel tot het voorkomen van deze “sport”. De bus scheert alles over een kam, de film vind niks meer nog niet goed genoeg voor kleine ogen, maar de zonen van Gijsbrecht pikken het niet. Wie zondag goedkoop wil genieten van de “plons” van de niet zo bedreven slootjesspringers mag de grens van 1,50 meter niet overschrijden. Wie in de “kleinere” maten valt, moet tegen de lat. Ook nu is de list weer mogelijk, want wat te doen met of zonder schoenen en hoge kapsels? Een advies: ga deze week voor een “rats-af-beurt” naar de barbier, volg Zola Budd en ga barrevoets. Het levert genoeg op als je naar het Gijsbrecht-“gripke”-springen gaat.
Piet Driessen, De Nieuwe Koerier, 13/8/1986
