Appels en peren, zelfs pruimen waren in eigen tuin in overvloed te bemachtigen en toch waren de peren met de nodige spanning en enige inspanning verkregen, dus gegapt bij de buren, net effe lekkerder. Zo scheen het althans. Kennelijk is er al van kleins af aan een drang bij de mens te willen zien of hebben van dat al, dat op de een of andere wijze tot het immense rijk van het verbodene behoort.
Ik ben zeker geen filmfan en toch zag ik ooit “Jeux inderdits” (Verboden spelletjes). Vraag me niet meer naar de inhoud, maar de titel daagde me uit en achteraf beleefde ik niks schokkends. Ik verdenk er scheppers van boeken en films van extra de titel smeuïg te maken, in hun creatie iets pikants te stoppen om daarmee de nieuwsgierigheid van zo veel mogelijk mensen op te roepen tot een zekere bevrediging. Door hun pikante presentatie nodigen zij bovendien “keurders” uit het predikaat “verboden” op de film of het boek te hangen en … de markt is gekocht, want wat verboden is, loopt barstens goed.
Zo tuint onze burgemeester er telkenmale weer in. Bij herhaling trekt hij, natuurlijk ongewild, de kar van de reclamejongens en -meisjes. “De Caroussel” werd met allerlei voorwaarden omhangen en hele polemieken werden aan dat etablissement gewijd en ondanks of juist dankzij die verboden en mitsen ging dat lopen als een trein tot meerdere vulling van des exploitants beurs.
Ook het “Swingding” kreeg allerhand “neen’s” en “als-en” thuisgestuurd en zie, het draait.
De voorlopig laatste in de serie mocht om overigens voor velen plausibele redenen ook niet starten met een Huessens Monte Carlo, maar kreeg daardoor al zoveel gratis reclame, dat ik die exploitatie al helemaal zie zitten.
Ik zou dus niet durven beweren, dat onze burger niet achter de horeca staat, integendeel: zondag stond hij nog met zijn vrouw vierkant achter de bok, deed mee aan de Caroussel* en plaatste zich na afloop weer als een trouwe waakhond naast “De Buitenpoort”. Hadden de bloemenkwekers al niet een “promotiongirl”?
* Een festijn en wedstrijd met paard en wagen.
Piet Driessen in De Nieuwe Koerier , 11/9/1985