Over het algemeen heb ik hele lieve kinderen. Uiteraard zijn ze ook weleens vervelend, luisteren ze niet altijd even goed, en nemen ze het soms niet zo nauw met wat we zeggen maar dat is denk ik wel herkenbaar. Elk kind heeft een eigen willetje dat zo nu en dan, meestal op de verkeerde momenten, de kop opsteekt.
Met een bijna puberdochter en een negenjarige zoon in huis is dat hier dus niet anders dan bij andere gezinnen. Niks aan de hand dus.
Een ding dat me wel zorgen baart is het fanatieke gedrag dat zoonlief soms vertoont als hij met een spelletje op de Wii of de DSi bezig is. Vaak raakt hij zo gefrustreerd dat de tranen vanzelf komen en heel af en toe gaat hij tekeer tegen het apparaat alsof het zijn grootste vijand is. Ook heeft hij er moeite mee om te stoppen met het spel, en daar ik laatst gelezen heb dat jongens over het algemeen verslavingsgevoeliger zijn dan meisjes doen we dus ons uiterste best om ervoor te zorgen dat hij de spelletjes op tijd aan de kant legt. De mededeling dat hij zo moet stoppen met het spel doet bij hem dan ook vaak de stoppen doorslaan. Hij wordt dan woedend en blijft daar ook een hele tijd in hangen. Meestal gaat de boze bui ook wel weer vanzelf over en beseft hij dat het toch niet zo lief van hem was, maar toch zijn het niet de meest leuke momenten.
Toen ik afgelopen week nog even bij hem op de rand van het bed zat vroeg hij plechtig maar met een bedenkelijk gezicht: “Mama, er bestaat toch zoiets als Anti-roosshampoo?” Een rare vraag zo tegen bedtijd dacht ik maar goed ik antwoordde bevestigend. “Nou” zei hij toen “misschien bestaat er dan ook wel zoiets als anti-BOOS shampoo.” En meteen erachteraan “Dat zou dan iets voor mij zijn, als ik weer eens boos ben vanwege die spelletjes.” Ik schoot in de lach. “Was het maar zo simpel” zei ik. Maar helaas. Boosheid valt niet zomaar met een simpele wasbeurt weg te spoelen.
Beneden op de bank dacht is er nog eens over na. Het zou wat zijn. Anti-boos shampoo. Dat zou de wereld een stuk mooier maken, want wij mensen kunnen ons nogal eens boos maken over de meest uiteenlopende zaken.
Zo viel onlangs in de krant te lezen dat de leden van MAG, de Motorrijders ActieGroep dreigen het gemeentehuis in Bemmel te gaan blokkeren, als het aangevraagde gesprek met het college over het afsluiten van de dijken in de weekenden voor enkel en alleen motoren er niet komt, of als het gesprek geen resultaat oplevert. Zij voelen zich als motorrijders gediscrimineerd en zijn dus boos.
Ook enkele inwoners van Gendt zijn op zijn zachtst gezegd niet blij. In een brief aan de gemeente spraken zijn hun teleurstelling uit omdat zij vinden dat er een spelletje met hen wordt gespeeld. De belofte “meeste stemmen gelden” betreffende de uitslag van de onlangs gehouden enquête over groot onderhoud van de platanen aan de Dorpstraat lijkt de gemeente naast zich neer te leggen. Dit schoot de inwoners in het verkeerde keelgat.
Maar niet alleen mensen in onze gemeente zijn weleens boos. Ook de dieren kunnen er wat van. Toen ik onlangs in de Klompenwaard in Doornenburg was om wat foto’s te maken, mocht ik getuige zijn van hevige gevechten tussen de hengsten van de Konikpaardenkudde aldaar. Er liepen drie veulentjes tussen die heerlijk vrolijk ronddartelde terwijl er twee vrijgezelle hengsten waren die steeds dichtbij de merries probeerden te komen. Dat werd uiteraard niet op prijs gesteld door de leidhengst, die de dames (zijn harem) absoluut voor zichzelf wilde houden. En zo heerste er één en al boosheid, waarbij de hengsten elkaar tot bloedens toe bestreden. Soms gaan dit soort gevechten zelfs door tot de dood erop volgt. Niet leuk maar dat is nu eenmaal de natuur.
Gelukkig valt het wat bloedige gevechten betreft dan nog wel mee in onze gemeente. Zolang het blijft bij wat woordenwisselingen, het blokkeren van een gemeentehuis of het uiten van ons ongenoegen en het van ons afbijten via de (social) media hebben wij gelukkig nog geen Anti-boos shampoo nodig.
En ook mijn zoon kan best zonder. Zolang hij zelf maar in blijft zien dat hij met boos worden niks bereikt
En mocht dit dan toch niet lukken dan kunnen we altijd nog terugvallen op een het aloude versje dat bij velen van ons wel bekend is:
“Ben je boos? Pluk een roos. Zet hem op je hoed, dan is het morgen weer goed.”
Misschien zouden we dat met zijn allen eens wat vaker moeten doen. En dan absoluut geen Anti-roos shampoo gaan gebruiken natuurlijk. Maar dat spreekt voor zich.
Fijn weekend allemaal, en voor alle vaders een fijne Vaderdag.
Joyce Derksen
