Sint is ondeelbaar
Het moet me van het hart met het levensgrote risico, dat ik dit jaar mijn verlanglijstje wel achterwege kan laten, omdat een gevestigde hemelse orde als die, waarin Goedheiligmannen paraderen, zich niet laat tegenspreken door een nog immer tussen geloof en zekerheid zwalkende ziel.
Was in mijn vroegste jeugd de Sint ondeelbaar, niet voor verwarring, verwisseling, namaak of surrogaat vatbaar, in mijn tweede levensfase werd het een hele heksentoer de vele creaties uit elkaar te houden.
Niet dat ik in de zeer donkere dagen rond 6 december ’s avonds naar buiten ging, maar als die gelegenheid zich onder begeleiding voor deed, dan manifesteerde de Goedheiligman zich in meerdere gedaanten, mij heen en weer slingerend tussen aannemen zonder weten en het zekere weten zelf of omgekeerd.
Toen de TV de geloofwaardigheid van het instituut “Sint” weer stevige bodem onder de heilige voeten gaf en de entree vroegtijdig en eenduidig over het voetlicht kwam, leken de rijen weer gesloten. De Sint is in het land. “De” wil zeggen, dat er maar één echte is! Net zo “de” was zo jaren aaneen de intocht in Huissen via het aloude tracé: pont, Looveer, Markt. Voor iedereen, groot en klein, één creatie, totdat wijkverenigingen met gevoel voor supernationalistische afscheidings-neigingen een Zilverkampse, Komse, Binnenveldse, Zandse, Hofmeesterlijke, Brouwerslandse en buitengebiedse Sint gingen creëren. Juist toen de eenheid hersteld leek, vlogen de satellieten er weer af.
Wat ’n onhemelse door Satan geïnspireerde onzin! “De” Sint is in Huissen en die behoeft geen nadere entree in de deelrepubliek ’t Zand-Binnenveld en dat blijft zo tot in Sinterklaas Sinteklorum, Amen.
Piet Driessen (DNK, 27/11/1996)
