Mijn ongeloof
Was ik een kind,
m’n lieve Sint
ik kon niet meer geloven
Op ’t Zand en Zilverkamp gelijk
kwam ik niet meer te boven
En op de markt alweer een nep
ik kon het niet meer plaatsen
en liet me, o zo menig keer
van Sjaak naar Karel kaatsen
O, Sint, mijn rotsvaste legende,
die eeuwenlang het kind verwende
ik wil, lees hier mijn schrijven
ook na vandaag supporter blijven
Jouw mijter voor een punt-muts, Sint
je tabbert gecoupeerd
ik moet er niet aan denken, ach
wat deed je toch verkeerd?
Bij Kerstmis horen geen cadeau’s
dan telt de vredeswens
de Kerstman trekt de kar alleen
van de neringdoende mens
